Ο οφθαλμός περιέχει ένα μικρό κρυσταλλοειδή φακό πισω από την κόρη του ματιού που χρησιμεύει στην εστίαση των ακτίνων φωτός από το εξωτερικό περιβάλλον στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.
Καταρράκτης λέγεται το θάμπωμα του κρυσταλλοειδούς αυτού φακού με αποτέλεσμα μείωση της όρασης που δεν διορθώνεται με γυαλιά, είναι μέρος του φαινομένου της γήρανσης και γίνεται αντιληπτό σταδιακά.
Η όραση γίνεται λιγότερο σαφής, τα χρώματα λιγότερο ζωηρά, υπάρχει η αίσθηση ότι τα γυαλιά είναι λερωμένα, η οδήγηση το βράδυ είναι δύσκολη, ο κίνδυνος για ατυχήματα στους ηλικιωμένους αυξάνει …
Συνήθως παρουσιάζεται μετά τα 50 χρόνια. Το 95% των ανθρώπων άνω των 65 ετών αναπτύσσει καταρράκτη.
Η θεραπεία του καταρράκτη είναι μόνο χειρουργική. Κατά την επέμβαση ο θαμπός φακός αφαιρείται με τη βοήθεια ΥΠΕΡΗΧΩΝ ή LASER ή ΑΚΟΥΣΤΩΝ ΗΧΩΝ ή με συνδυασμό τους ανάλογα με τις πηγές ενέργειας του μικροκαθετήρα της φακοθρυψίας. Μέσα στο άδειο πλέον περίβλημα του φακού, το περιφάκιο τοποθετείται ένας τεχνητός φακός, ο ενδοφακός ο οποίος είναι συμβατός με τους οφθαλμικούς ιστούς και μένει αναλλοίωτος για πάντα.
Η επέμβαση είναι ολιγόλεπτης διάρκειας, είναι εντελώς ανώδυνη (τοπική αναισθησία με σταγόνες) και έχει πολύ καλό ποσοστό επιτυχίας 95%. Γίνεται μέσα από μικροσκοπική τομή 2-3 mm που σημαίνει γρηγορότερη επούλωση, απουσία ραμμάτων κτλ. Ο ασθενής από τις πρώτες μέρες αντιλαμβάνεται τη σημαντική βελτίωση της όρασης του και επιστρέφει στις συνηθισμένες του ασχολίες γρήγορα κάνοντας χρήση κολλυρίων για ένα περίπου μήνα.
Τελικό αποτέλεσμα πολύ καλή όραση χωρίς γυαλιά για μακριά τις περισσότερες φορές με τη βοήθεια τορικών/αστιγματικών ενδοφακών.
Η κοντινή όραση τελειοποιείται με: σύστημα MONOVISION χωρίς γυαλιά, χρήση πολυεστιακών ενδοφακών, χρήση προσαρμοστικού ενδοφακού ή χρήση βοηθητικών γυαλιών
Έτσι βλέπει ο οφθαλμός που πάσχει